بلاگ

رسوب کلسیم در تاندون شانه یا تاندونیت کلیسیفیک چیست؟ (۲ راه درمان و روش های جلوگیری و ابتلا)

زمان مطالعه: 7 دقیقه

به طور کلی دردها در قسمت شانه و گردن بیشتر مربوط به آسیب تاندون های شانه هستند. یکی از این آسیب ها رسوب کلسیم در تاندون شانه یا تاندونیت کلسیفه می باشد که علت دقیق این بیماری هنوز ناشناخته است. اگر بخواهیم به طور دقیق این بیماری را تعریف کنیم باید بگوییم که همانطور که از اسم بیماری هم پیداست در بیماران مبتلا، املاح کلسیم در تاندون های اطراف شانه رسوب(تاندونیت کلیسیفیک) می کند و بیمار متحمل درد زیادی می شود.

پادکست رسوب کلسیم در تاندون شانه

اما مهمترین مسئله در مورد هر بیماری نحوه درمان و نگرانی هایی است که در خصوص انواع روش های درمانی پیش می آید. علائم اولیه بیماری چیست و اینکه درمان آن به چه صورت می باشد را در زیر مورد بررسی قرار می دهیم.

شاید تصور بیشتر افراد بر این باشد که بیماری رسوب کلسیم در تاندون شانه به دلیل مصرف بیش از اندازه کلسیم باشد. اما در اصل این عارضه هیچ تداخلی با مصرف زیاد کلسیم ندارد. زمانی که بافت تاندون شانه دچار تغییراتی می شود باعث ایجاد فضایی برای رسوب کلسیم فراهم می گردد و رفته رفته مقدار کلسیم در این ناحیه بیشتر می شود و منطقه درگیر به صورت سفت درمی آید.

حالت رسوب تقریباً مانند خمیر دندان است و ابعاد حدودی آن چیزی نزدیک به نیم تا یک و نیم سانتی متر فضا را اشغال می کند. دردهایی که بیمارِ مبتلا به این عارضه دارد، معمولا شدید هستند و این دردها برای فرد غیر قابل کنترل می باشد. زمانی که شدت درد افزایش پیدا می کند، فرد متوجه وجود بیماری در این قسمت خواهد شد و به پزشک متخصص مراجعه می نماید.

انواع روش های درمان رسوب کلسیم در تاندون شانه(درمان تاندونیت کلیسیفیک)

به طور معمول بیماری رسوب کلسیم در تاندون شانه به دو روش جراحی و غیرجراحی درمان می شود. انتخاب روش درمان زسوب کلسیم در تاندون شانه، کاملا مرتبط با وضعیت بیماری دارد و متخصص ابتدا کاملا پیشرفت بیماری را بررسی می کند و سپس درمان موثر را به کار می گیرد.

درمان غیر جراحی رسوب کلسیم

وقتی فرد در ابتدای ابتلا به تاندونیت کلسیفیه (رسوب کلسیم در تاندون شانه) باشد، درمان های دارویی و غیر جراحی مانند حرکات ورزشی تخصصی و ویژه، فیزیوتراپی و … می تواند جوابگو باشد. معمولا حرکات ورزشی برای تقویت عضلات شانه آموزش داده می شوند و فرد باید از انجام حرکت های خودسرانه پیشگیری کند، چون ممکن است وضعیت بیمار را بدتر کند. در این مرحله از داروهای کاهش درد و تزریقی مانند کورتون و … هم استفاده می شود. به طور کلی با توجه به وضعیت بیماری درمان های اختصاصی در نظر گرفته می شود.

درمان جراحی رسوب کلسیم تاندون

زمانی که بیماری رسوب کلسیم در تاندون شانه پیش رونده باشد و درمان های غیر جراحی قادر به کنترل و درمان بیماری نشود لازم است که حتما بیمار جراحی شود. در مواقعی که رسوب کلسیم زیاد باشد و یا اینکه سایز آن بزرگ باشد و یا در چند نقطه از شانه وجود داشته باشد دیگر ورزش و دارو جوابگو نیست و باید فرد روش جراحی در نظر گرفته شود. در اکثر مواقع شدت بیماری به حدی است که فرد، قدرت حرکتی خود را از دست می دهد و الزام به جراحی وجود دارد تا بیمار بتواند به روال سابق زندگی ادامه دهد.

علائم رسوب کلسیم در تاندون شانه چیست؟

بیماران مبتلا به رسوب کلسیم در تاندون شانه در ابتدای ابتلا به بیماری، هیچ درد و علائمی ندارند و دردهای شدید زمانی رخ می دهد که بیماری پیشرفت می کند. در واقع زمانی پیشرفت درد دیده می شود که رسوب به قدری زیاد شده باشد که باعث ضخیم شدن تاندون شده باشد و همین موضوع باعث دردِ دردناک شود و بیمار به هیچ وجه قادر به انجام کارهای روزمره خود نیست و ورزش و حرکات معمولی با درد زیادی همراه است.

زمانی رسوب زیاد می شود که شانه حرکت خود را از دست می دهد و همین محدودیت حرکتی موجب ایجاد صدای تق تق در شانه می گردد.
علامت بعدی نسبتا رایج در این بیماری، ضعف در عضلات شانه می باشد. هر چه بیماری پیشرفت پیدا می کند فرد شاهد دردهای بیشتری می شود به طوری که در حین خواب و استراحت هم فرد درد دارد.

ورزش مناسب برای جلوگیری از رسوب تاندون شانه چیست؟

برای جلوگیری از رسوب کلسیم در تاندون‌ شانه (Calcific Tendinitis)، ورزش‌های مناسب و هدفمند می‌توانند نقش موثری در تقویت عضلات شانه، بهبود گردش خون در ناحیه تاندون‌ها و کاهش فشار بر این ساختارها ایفا کنند. تمرینات کششی و تقویتی سبک که بدون ایجاد درد انجام می‌شوند، مهم‌ترین روش پیشگیری محسوب می‌شوند.

یکی از بهترین تمرینات کششی، کشش پاندولی است. در این حرکت، شما در حالت خمیده قرار می‌گیرید و بازوی آسیب‌دیده را به آرامی در حالت آویزان به صورت دایره‌ای یا نوسانی حرکت می‌دهید. این تمرین باعث بهبود جریان خون و کاهش فشار بر تاندون‌ها می‌شود.

تمرین دیگر، کشش پشت بازو است. برای این کار، دست آسیب‌دیده را به پشت سر برده و با دست دیگر به آرامی به سمت پایین فشار دهید. این حرکت به افزایش انعطاف‌پذیری عضلات و تاندون‌ها کمک می‌کند.

برای تقویت عضلات، تمرینات با کش‌های مقاومتی سبک مانند چرخش داخلی و خارجی شانه بسیار مفید هستند. این حرکات به پایداری مفصل شانه کمک کرده و از فشار اضافی بر تاندون‌ها جلوگیری می‌کنند.

علاوه بر این، حفظ وضعیت بدنی مناسب و انجام فعالیت‌های روزمره با تکنیک‌های درست نیز اهمیت دارد. انجام ورزش‌های هوازی ملایم مانند شنا و پیاده‌روی نیز می‌تواند به بهبود گردش خون و کاهش التهاب کمک کند.

توجه داشته باشید که ورزش‌ها باید تحت نظارت پزشک یا فیزیوتراپیست و بدون ایجاد درد انجام شوند. در صورت احساس درد یا ناراحتی شدید، ورزش را متوقف کرده و با متخصص مشورت کنید. همچنین، گرم کردن قبل از تمرین و سرد کردن پس از آن به کاهش خطر آسیب‌دیدگی و افزایش تأثیر ورزش کمک می‌کند.

افراد در معرض بیماری رسوب کلسیم در تاندون شانه چه کسانی هستند؟

گروهی از افرادی که بیشترین خطر ابتلا به رسوب کلسیم در تاندون شانه را دارند، طبق آمار اکثراً در سنین ۳۰ تا ۶۰ سالگی، بیشترین درگیری را با این بیماری دارند و اغلب جنسیت این افراد نیز زن است.

مورد بعدی افرادی هستند که دیابت و کم کاری تیروئید دارند. این افراد در مقایسه با افراد سالم جزء دسته های پر خطر محسوب می شوند و ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به رسوب کلسیم باشند.

بیشتر بدانید: بهترین جراح آرنج ایران

رسوب کلسیم در تاندون شانه

نحوه تشخیص رسوب کلسیم چگونه است؟

رسوب کلسیم در تاندون شانه یک بیماری قابل درمان است و شما زمانی که پزشک متخصص کتف و شانه تشخیص این بیماری و سطح آن را تعیین می کند، می توانید درمان را شروع کنید. اما مهمترین نکته در تشخیص این است که ابتدا وضعیت بالینی فرد مورد بررسی قرار می گیرد و با پرسیدن از وضعیت بیمار و سابقه بیماری پی به تشخیص می برند. اما در برخی موارد برای تشخیص دقیق تر نیاز به گرفتن عکس، CT و یا MRI است.

به طور معمول جراحی تاندون های شانه شامل چند بخش مختلف می باشد؟

تخلیه استخوان اضافه و تاندون آسیب دیده یا آرتروسکوپی به صورت بسته، جراحی باز و تخلیه با سوزن زدن می باشد. اینکه کدام روش جراحی بهتر است کاملا به وضعیت بیمار بستگی دارد. گاها وجود بیماری به قدری خفیف است که حتی یک پزشک متخصص عمومی هم می تواند تشخیص دهد. پس پیشرفت بیماری بعد از معاینه و تشخیص پزشک می باشد.

در صورت انجام جراحی مدت زمان نسبتا زیادی لازم است تا فرد نسبتا درمان شود. اما به طور کلی ۳ تا ۴ هفته زمان می برد تو فرد بعد جراحی بهبود پیدا کند. بعد از جراحی برای مدت مشخصی دست باید بی حرکت باشد زمانی که دوره نقاهت تمام شد، عملکرد شانه بهتر خواهد شد.

سوالات متداول

۱٫ تاندونیت کلسیفیک چیست و چرا رخ می‌دهد؟

تاندونیت کلسیفیک یا رسوب کلسیم در تاندونیت شانه به حالتی گفته می‌شود که رسوبات کلسیم در داخل تاندون‌های شانه (اغلب در تاندون روتاتور کاف) تجمع می‌کنند. علت اصلی این عارضه هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما عواملی مانند کم‌خونی موضعی، تغییرات سلولی و افزایش فشار روی تاندون می‌توانند نقش داشته باشند.

۲٫ چه علائمی نشان‌دهنده تاندونیت کلسیفیک هستند؟

از شایع‌ترین علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

درد شدید و ناگهانی در شانه، به‌خصوص در هنگام حرکت

محدود شدن دامنه حرکتی شانه

ضعف در عضلات شانه

درد شبانه که خواب را مختل می‌کند.

۳٫ آیا عارضه تاندونیت کلیسیفیک با پارگی تاندون شانه ارتباط دارد؟

خیر، تاندونیت کلسیفیک یا رسوب کلسیم در تاندون شانه لزوماً باعث پارگی تاندون نمی‌شود. با این حال، در موارد پیشرفته یا عدم درمان مناسب، التهاب ناشی از رسوب کلسیم می‌تواند منجر به ضعف تدریجی تاندون شود.

۴٫ درمان تاندونیت کلسیفیک چگونه است و چقدر طول می‌کشد؟

گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر است:

استراحت و داروهای ضدالتهاب برای کاهش درد و التهاب

فیزیوتراپی جهت بازیابی قدرت و انعطاف‌پذیری شانه

تزریق کورتیکواستروئید برای کنترل التهاب

شوک‌ویو‌تراپی برای کمک به شکستن رسوبات کلسیم

آرتروسکوپی در موارد مقاوم به درمان.

مدت زمان بهبودی به شدت بیماری و روش درمانی بستگی دارد و ممکن است از چند هفته تا چند ماه طول بکشد.

۵٫ آیا تاندونیت کلسیفیک نیاز به جراحی دارد؟

در اکثر موارد، درمان‌های غیرجراحی مؤثر هستند. جراحی تنها زمانی توصیه می‌شود که علائم پس از ماه‌ها درمان غیرتهاجمی بهبود نیابد یا درد و محدودیت عملکرد شانه بسیار شدید باشد.

۶٫ چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به تاندونیت کلسیفیک هستند؟

این عارضه بیشتر در افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله دیده می‌شود و در زنان شیوع بیشتری دارد. فعالیت‌های تکراری شانه و مشکلات زمینه‌ای مانند دیابت نیز می‌توانند ریسک ابتلا را افزایش دهند.

۷٫ آیا ورزش می‌تواند به بهبود این بیماری کمک کند؟

بله، تمرین‌های ورزشی تحت نظر فیزیوتراپیست می‌تواند به تقویت عضلات شانه، کاهش فشار روی تاندون و بهبود دامنه حرکتی کمک کند. حرکات کششی ملایم و تقویتی معمولاً بخشی از برنامه درمان هستند.

۸٫ چگونه می‌توان از تاندونیت کلسیفیک پیشگیری کرد؟

هرچند پیشگیری قطعی وجود ندارد، اما می‌توان با رعایت نکات زیر احتمال بروز این عارضه را کاهش داد:

پرهیز از انجام حرکات تکراری شانه بدون استراحت

انجام منظم تمرینات تقویتی و کششی

مراقبت از وضعیت بدنی مناسب حین کار یا ورزش.

۹٫ آیا تاندونیت کلسیفیک خودبه‌خود بهبود می‌یابد؟

در برخی موارد، کلسیمی شده زردپی ممکن است به‌طور خودبه‌خود روی دهد. این فرایند معمولاً با دوره‌های التهاب و درد همراه است و ممکن است چند ماه طول بکشد.

۱۰٫ آیا رژیم غذایی می‌تواند نقشی در بهبود این عارضه داشته باشد؟

رژیم غذایی خاصی برای درمان تاندونیت کلسیفیک وجود ندارد، اما مصرف غذاهای ضدالتهابی مانند ماهی‌های چرب، میوه‌ها، سبزیجات و پرهیز از مصرف زیاد کلسیم و چربی‌های اشباع می‌تواند به کاهش التهاب عمومی بدن کمک کند.

در پایان برای اطلاع کافی در خصوص نوع بیماری دستورالعمل های لازم در مورد بیماری، بهتر است به کلینیک دکتر علیرضا فرهمندی مراجعه نمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
تماس با دکتر فرهمندی