سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه چیست؟ و چگونه آن را درمان کنیم؟

سندرم گیرافتادگی شانه یا “Shoulder Impingement Syndrome” یک وضعیت دردناک و مختل کننده حرکات شانه است. این موضوع می تواند به علت فشار و فشرده شدن بافت‌ها، تاندون ها و ساختارهای موجود در فضای میانی شانه ایجاد می‌شود.

این سندرم معمولاً ناشی از فعالیت‌هایی مانند حرکات تکراری سرشانه ها، فشار بیش از حد بر شانه، عدم استحکام عضلات و ناتوانی در تعادل عضلاتی است.

برای درمان سندرم گیرافتادگی شانه، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

. استراحت و کاهش فعالیت: اولین گام در درمان این سندرم، استراحت شانه و کاهش فعالیت‌هایی است که ممکن است باعث ایجاد فشار بیش از حد بر شانه شود. به‌عنوان مثال، جلوگیری از انجام حرکات تکراری بالای سر یا بارگیری سنگین.

. تراپی فیزیکال و تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی عضلات پیرامونی شانه، بهبود قدرت و استحکام عضلات و افزایش پایداری شانه را تقویت می‌کند. تراپی فیزیکال نیز می‌تواند به کاهش درد و بهبود محدودیت حرکت کمک کند.

. استفاده از کمپرس سرما و گرما: استفاده از یخ در ابتدای درد و بعد از فعالیت‌هایی که باعث ایجاد درد شده، می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. استفاده از کمپرس گرم هم می‌تواند به تسکین درد و بهبود جریان خون به منطقه مبتلا کمک کند.

. داروها: ممکن است پزشک شما داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن تجویز کند تا درد و التهاب را کاهش دهد.

. درمان جراحی: در مواردی که درمان‌های معمولی موثر نباشند، پزشک ممکن است به عمل جراحی اشاره کند تا بافت‌های مختلفی که باعث فشار بر شانه می‌شوند را اصلاح کند.

همچنین، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا برنامه درمانی مناسبی برای شرایط خاص شما تعیین شود.

بیشتر بدانید: جراح شانه چگونه شانه گیرافتاده را درمان می کند؟

علل ایجاد سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه چیست؟

سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه اغلب به دلیل فشار و فشرده شدن بافت‌ها و ساختارهای موجود در فضای میانی شانه ایجاد می‌شود. عوامل زیر می‌توانند باعث ایجاد این سندرم شوند:

. فشار مکرر و تکراری بر شانه: انجام حرکات تکراری بالای سر مانند آویزان کردن، جمع کردن، و بلند کردن اشیاء سنگین باعث فشار بیش از حد بر ساختارهای شانه شده و می‌تواند باعث ایجاد التهاب و درد شانه شود.

. ضعف عضلات پیرامونی شانه: عضلاتی که پیرامون شانه و مفصل ساعد قرار دارند، شامل عضلات دلتوئید و سرشانه‌ای می‌شوند. ضعف در این عضلات می‌تواند به عدم استحکام و استقامت شانه و مفصل ساعد منجر شود و باعث افزایش احتمال ایجاد سندرم گیرافتادگی شانه شود.

. تغییرات ساختاری در فضای میانی شانه: ممکن است تغییراتی مانند تورم، نارسایی‌های ساختاری، تحریک و آسیب به بافت‌های فضای میانی شانه ایجاد شود که باعث ایجاد فشار بر ساختارهای شانه و ایجاد سندرم گیرافتادگی شانه شود.

. ترشحات زائد در فضای میانی شانه: ترشحات زائدی مانند پروتئین‌ها، کلسیم و ترشحات التهابی در فضای میانی شانه می‌توانند به تنگی فضای میانی شانه و ایجاد فشار بر ساختارهای شانه و مفصل ساعد منجر شوند.

. آسیب‌های قدیمی یا تروما: آسیب‌های قدیمی به بافت‌های شانه مانند شکستگی‌ها، التهاب‌ها، ترمیم ناقص، یا تروماهای قدیمی می‌توانند باعث ایجاد نقاط ضعف و ناتوانی در ساختارهای شانه شوند که می‌تواند به سندرم گیرافتادگی شانه منجر شود.

این عوامل می‌توانند به صورت جداگانه یا با هم ترکیب شده باشند و منجر به ایجاد سندرم گیرافتادگی شانه شوند.

بیشتر بدانید: فوق تخصص جراح آرنج کیست؟

علائم ایجاد سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه چیست؟

سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد. یکی از علائم اصلی این سندرم، درد در منطقه شانه است.

این درد معمولاً در قسمت بیرونی یا بالای شانه حس می‌شود و ممکن است به سمت بازو یا گردن تابیده شود. این درد معمولاً در طول روز شدت متفاوتی دارد و در زمان انجام فعالیت‌های بالا بردنی یا تکراری معمولاً بیشتر می‌شود.

علاوه بر درد، ممکن است فرد دچار محدودیت در حرکت شانه شود، به خصوص در حالت‌های بالا بردنی و پشتی که می‌تواند باعث بروز درد شدیدتر شود.

ضعف عضلات پیرامونی شانه نیز از دیگر علائم متداول این سندرم است که باعث احساس کمبود قدرت در انجام حرکات مختلف شانه می‌شود.

همچنین، در برخی از موارد، درد در شب ممکن است شدیدتر باشد که می‌تواند باعث اختلال در خواب شود. علاوه بر این، انجام حرکات کم دست نیز ممکن است درد شانه را افزایش دهد و در مواردی که التهاب موجود باشد، تورم و التهاب در منطقه شانه نیز دیده می‌شود.

در نهایت، این علائم ممکن است به صورت تدریجی ظاهر شوند و در صورتی که این علائم را تجربه می‌کنید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب ارائه شود.

روش های تشخیص سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه چیست؟

برای تشخیص سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه، پزشک ابتدا با شما مصاحبه می‌کند و تاریخچه‌ی کاملی از علائم و شرایط پزشکی شما را جمع‌آوری می‌کند.

از جمله زمانی که درد ظاهر شده است، شدت آن، علائم همراه، و فعالیت‌هایی که ممکن است درد را تشدید کنند. سپس، پزشک با انجام بررسی فیزیکی بر روی منطقه شانه، مفصل ساعد و عضلات، نقاط ضعف و محدودیت‌ها را ارزیابی می‌کند.

او ممکن است از شما درخواست کند تا حرکات مختلفی را انجام دهید تا وضعیت حرکتی و درد شما را بررسی کند. در صورت لزوم، آزمون‌های تصویربرداری مانند ایکس‌ری و آندوسکوپی برای بررسی دقیق‌تر ساختارهای داخلی شانه و مشکلاتی مانند ترشحات زائد، شکستگی‌ها و فشار بر بافت‌ها استفاده می‌شود.

همچنین، تست‌های عملکردی ممکن است برای ارزیابی عملکرد و وضعیت عضلات و مفصل ساعد انجام شود. در مواردی که لزوم دارد، پزشک ممکن است تزریق محلی داروهای ضد التهابی یا مخدر به منطقه مورد درد شما را تجویز کند تا آسایش بیشتری بدست آورید و واکنش بدن به درمان را ارزیابی کند.

این ترکیب از ابزارها و روش‌ها به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیقی از وضعیت شما بدهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

درمان های خانگی سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه چیست؟

درمان‌های خانگی برای کنترل علائم سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه می‌توانند شامل چندین روش مختلف باشند.

اولین قدم مهم استراحت و کاهش فعالیت است که شامل اجتناب از انجام حرکات تکراری بالای سر و بلند کردن اشیاء سنگین می‌شود.

سپس، استفاده از یخ یا گرما بر روی منطقه دردناک می‌تواند به تسکین درد و کاهش التهاب کمک کند. تمرینات استرچینگ و تقویتی نیز می‌توانند به بهبود قدرت و استقامت عضلات پیرامونی شانه و کاهش محدودیت حرکت کمک کنند.

استفاده از پد یا استراپ مخصوصی که شانه را در موقعیت صحیح نگهداری کند نیز می‌تواند به کاهش فشار و تنش در منطقه مورد درد کمک کند.

در نهایت، ایجاد تغییرات در روش‌های کاری و زندگی روزمره مانند استفاده از میز کاری قابل تنظیم ارتفاع یا انجام تغییرات در فعالیت‌های روزمره می‌تواند به بهبود علائم و کاهش تنش در شانه کمک کند.

هرگونه تغییر در رژیم درمانی خانگی باید با مشورت پزشک شما صورت گیرد تا اطمینان حاصل شود که به شرایط خاص شما مناسب است و هیچ عوارض جانبی ندارد.

درمان های دارویی سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه چیست؟

درمان‌های دارویی برای سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه به منظور کنترل درد، کاهش التهاب، و بهبود عملکرد شانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از جمله داروهای مورد استفاده در این زمینه می‌توان به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) اشاره کرد که معمولاً به صورت خوراکی یا موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرند و به تسکین درد و کاهش التهاب کمک می‌کنند.

علاوه بر این، داروهای ضد التهاب استروئیدی مانند پردنیزون نیز برای کنترل التهاب و درد شدید مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مواردی که درد شدید و مزمنی وجود دارد، داروهای مسکن قوی‌تر مانند ترامادول یا هیدروکدون تجویز می‌شوند.

همچنین، در مواردی که درد به همراه اضطراب یا افسردگی است، داروهای آنتی‌دپرسانت نیز به کار می‌روند. در موارد خاص، داروهای مرتبط با عضلات مانند بوتولینوم توکسین نیز برای کاهش فعالیت عضلات و بهبود حرکت و درد شانه استفاده می‌شوند.

انتخاب داروهای مناسب و تجویز آنها توسط پزشک معالج بر اساس وضعیت خاص هر فرد صورت می‌گیرد و مهم است که همواره دستورات پزشک را رعایت کرده و از اثرات جانبی داروها آگاه باشید.

درمان‌های جراحی سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه چگونه انجام می شود؟

درمان جراحی برای سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه معمولاً در مواردی که درمان‌های تحت نظر پزشک مثل فیزیوتراپی و داروها نتیجه ندهند و علایم مرتبط با محدودیت حرکت و درد شدید باشند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. عمل جراحی ممکن است شامل روش‌های مختلفی باشد که به شرایط و نیازهای خاص هر بیمار بستگی دارد. از جمله روش‌های جراحی معمول برای این موارد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

. آرترواسکوپی شانه: در این روش، پزشک با استفاده از یک دوربین کوچک و ابزارهای کوچک از طریق برش‌های کوچک در پوست وارد شانه می‌شود. این روش معمولاً برای تعمیر ترشحات زائد در مفصل شانه، پاکسازی بافت‌های مرده، یا تعمیر شکستگی‌ها استفاده می‌شود.

. تعویض مفصل شانه: در موارد خاصی که زمینه برای تعمیر مفصل شانه وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک تصمیم به تعویض مفصل شانه با مفصل مصنوعی یا ایمپلنت‌های متحرک بگیرد.

. آرتروپلاستی شانه: این روش معمولاً برای درمان تخریب مفصل شانه به دلیل آسیب‌های زمانی که مرتبط با ایمپینجمنت شانه استفاده می‌شود. در این روش، مفصل شانه تعمیر و بازسازی می‌شود.

قبل از تصمیم‌گیری درباره جراحی، پزشک معالج باید تمام گزینه‌های درمانی را با بیمار مورد بحث قرار دهد و مزایا و معایب هر روش را توضیح دهد. همچنین، بررسی شرایط پزشکی و فردی هر بیمار از جمله عوارض جانبی و محدودیت‌های ممکن باید در نظر گرفته شود.

سوالات متداول در خصوص سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه

البته، در مواجهه با سندرم گیرافتادگی شانه یا ایمپینجمنت شانه، برخی سوالات متداول ممکن است عبارتند از:

۱٫ آیا تمرینات فیزیکی می‌تواند به بهبود وضعیت من کمک کند؟

 پاسخ: بله، تمرینات فیزیکی منظم، اصلاحی و استرچینگ می‌توانند به تقویت عضلات پیرامونی شانه و بهبود انعطافپذیری آن کمک کنند. این تمرینات معمولاً به افزایش قدرت عضلات و بهبود حرکت شانه کمک می‌کنند.

۲٫ آیا باید از داروهای ضد التهابی استفاده کنم؟

 پاسخ:در مواردی که درد و التهاب شدید است، پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن را تجویز کند تا به کنترل درد و التهاب کمک کند.

۳٫ آیا باید به جراحی فکر کنم؟

 پاسخ: جراحی معمولاً برای مواردی که درمان‌های دیگر موثر نبوده و عوارض شدیدی وجود داشته باشد، مورد نظر قرار می‌گیرد. اما پیش از این، درمان‌های دیگر از جمله فیزیوتراپی و داروها معمولاً امتحان می‌شوند.

۴٫ چگونه می‌توانم از ایجاد این مشکلات جلوگیری کنم؟

 پاسخ: از جمله روش‌های پیشگیری می‌توان به حفظ وزن سالم، اجتناب از حرکات تکراری و استفاده از تکنیک‌های مناسب برای بلند کردن اشیاء سنگین اشاره کرد.

همچنین، حفظ نحوه درستی نشستن و ایستادن نیز می‌تواند در پیشگیری از این مشکلات مفید باشد.